De PVDA betreurt het dat de Leuvense plannen om de wooncrisis aan te pakken tekortschieten. Wonen wordt wel naar voren geschoven als prioriteit, maar dat komt niet overeen met het geld dat ernaar toe gaat, zegt Leuvens gemeenteraadslid Line De Witte.
Maandag lanceerde de stad haar meerjarenbegroting voor de komende zes jaar. De PVDA betreurt het feit dat de plannen tekortschieten om de wooncrisis aan te pakken. “Wonen wordt in woorden wel naar voren geschoven als prioriteit, maar na een eerste lezing komt dat niet overeen met de hoeveelheid middelen die ernaar toe gaan,” aldus Line De Witte, Leuvens gemeenteraadslid voor PVDA.
“Vooreerst pakt het stadsbestuur uit met het feit dat er in zes jaar tijd 618 nieuwe sociale woningen zullen bijkomen. Nochtans staan er 5.000 mensen op de wachtlijst voor een sociale woning. Die 618 woningen zijn het absolute minimum dat verplicht wordt door Vlaanderen, en ze worden bovendien met Vlaams geld betaald. De stad geeft dus zelf geen cent uit aan nieuwe sociale woningen, dat terwijl de nood zo hoog is.” Ook frappant vindt de PVDA het feit dat de grootste hap in het woonbudget lijkt te gaan naar de veel te dure woningen in ‘t Wisselspoor. “De prijzen van die woningen gaan van 178.000 euro voor een ministudio van 50m² tot 430.000 euro voor een appartement met 4 slaapkamers. Daar wil de stad 25 miljoen euro in steken. Vergist ze zich niet van prioriteit?”
De stad geeft dus zelf geen cent uit aan nieuwe sociale woningen
“De macht van de projectontwikkelaars wordt niet aan banden gelegd. Er wordt gedweept met prestigeprojecten zoals Vaartopia, Burenberg, Hertogensite, allemaal dure projecten die worden gecreëerd door projectontwikkelaars. De stad moet het heft zelf in handen durven nemen.”
De PVDA vindt dat een aantal zaken wel de goede richting uitgaan. “Sommige punten uit ons programma van de verkiezingen worden volledig overgenomen” verduidelijkt De Witte, “Een centraal woonpunt, meer personeel voor controle van huurwoningen, housing first en eigen woningen van AGSL. Er wordt ook werk gemaakt van het omvormen van leegstaande woningen tot sociale woningen via sociaal beheersrecht, iets waar we hard voor hebben gepleit. Maar dat laatste mag heel wat ambitieuzer. Het stadsbestuur voorziet 100.000 euro per jaar, om een tiental woningen om te vormen, maar er is een potentieel van meer dan 100 woningen. Dat potentieel moet volledig benut worden.”
...onroerende voorheffing verhogen voor verhuurders met meer dan 5 huizen
Ten slotte vindt de PVDA dat de sterkste schouders de zwaarste lasten zouden moeten dragen, om van Leuven een stad op mensenmaat te maken. “In Leuven bestaat in tegenstelling tot 10 van de 12 andere centrumsteden geen oppervlaktetaks of drijfkrachttaks voor grote bedrijven die op haar grondgebied gevestigd zijn zoals AB Inbev, KBC of Imec.” zegt De Witte. Een drijfkrachttaks belast bedrijven per gebruikte KWh door hun motoren, een oppervlaktetaks per m² grondgebied van de stad waar ze gebruik van maken. “In Zelzate wordt daar sterk op ingezet, waardoor er veel geld vrijkomt voor sociale projecten. Bedrijven maken gebruik van transportinfrastructuur, van onderzoek aan de universiteit en van sociale voorzieningen. Het is dan ook logisch dat ze een bijdrage leveren aan de stadsfinanciën. “Verder stellen we voor om de onroerende voorheffing te verhogen voor verhuurders met meer dan 5 huizen. Dus niet voor elke eigenaar zoals nu wordt gedaan, maar wel voor de personen die veel huizen bezitten. Zo worden kleine bedrijven zoals de plaatselijke bakker en gewone eigenaars zo veel mogelijk vrijgesteld.”
