De erkenning van leegstandsbeheerder Camelot Europe wordt ingetrokken. “Een goede zaak, en het toont aan dat de strijd die wij samen met de bewoners van Lolanden hebben gevoerd loont” reageert Line De Witte, gemeenteraadslid voor PVDA in Leuven. “ik hoop dat hieruit lessen worden getrokken naar de toekomst en dat er in het algemeen een verbod komt op leegstandsbeheer door winstgevende organisaties.” De PVDA kaartte eerder het misbruik aan van Camelot Europe in Leuven. Camelot Europe had een contract afgesloten met sociale huisvestingsmaatschappij Dijledal om de leegstaande sociale woningen te beheren en dat heeft tot schrijnende situaties geleid.
Al in oktober kwamen de bewoners van de verkrotte woningen naar PVDA. “Samen met hen kaartten we de problemen aan bij het stadsbestuur.” aldus De Witte, “We brachten de bewoners in contact met de schepen en vroegen een oplossing voor elke bewoner. Het was immers een fout om met Camelot Europe in zee te gaan.” PVDA en bewoners voerden actie aan de woonblokken met ‘camping Lolanden’, brachten de verhalen van de bewoners in de pers en de bewoners kwamen actievoeren aan de gemeenteraad. En zo ging de bal aan het rollen. Het stadsbestuur en Dijledal weigerden het contract met Camelot Europe op te zeggen, maar Groen kaartte de situatie wel aan bij de minister.
“Het misbruik van Camelot Europe was schrijnend” vervolgt De Witte. Camelot Europe vroeg de bewoners 400 euro per maand te betalen, vroeg torenhoge waarborgen zonder ontvangstbewijs, rekende kosten aan voor brandblussers die de mensen nooit kregen. “De woningen waren brandonveilig, er stond schimmel, de verwarming werkte niet, de ramen sloten niet en in sommige woningen was er zichtbaar asbest. En dat was in putje winter.” De stad had volgens de linkse partij kunnen weten dat dit zou gebeuren. “Van dat bedrijf was al langer geweten dat het het niet zo nauw neemt met de regels. Toch ging Dijledal in zee met deze organisatie.”
PVDA hoopt dat uit deze ervaring lessen worden getrokken naar de toekomst toe. De multinational werkt met een zogenaamd contract voor ‘bezetting ter bede’, een malafide contract waarmee de bewoner niet beschermd wordt zoals in een gewoon huurcontract en waarmee Camelot maximale winst kon maken op de kap van kwetsbare huurders. “Dat Camelot haar erkenning verliest, is een terechte en juiste keuze. Maar de vraag is wie dan wel de erkenning krijgt. Het probleem ligt immers niet enkel bij Camelot Europe, maar bij de idee dat je leegstandsbeheer in handen moet geven van een winstgevende multinational. Op die manier wordt er misbruik gemaakt van kwetsbare mensen.”
