Leuven zegt principieel 'nee' tegen bedrijven die profiteren van de Israëlische bezetting, maar blijft zelf wel samenwerken met het omstreden Israëlische spionagebedrijf Cellebrite. Die pijnlijke tegenstelling domineerde gisteren de gemeenteraad, waar de PVDA de principiële boycot vierde als een "overwinning voor de Palestina-beweging", maar meteen ook de aanval opende op wat de partij "pure hypocrisie" noemt. De activisten die de boycot afdwongen, beschouwen het voorlopige resultaat dan ook niet als een finish, maar als een startschot voor de volgende fase in hun strijd.

De Leuvense gemeenteraad heeft gisteren principieel groen licht gegeven voor een boycot van bedrijven die winst maken uit de Israëlische bezetting van Palestina. Die historische stemming, een direct gevolg van aanhoudende druk van de Palestina-solidariteitsbeweging in Leuven, werd ontsierd door een pijnlijke contradictie: de stad weigert om de lopende samenwerking met het omstreden Israëlische spionagebedrijf Cellebrite stop te zetten.

Voor PVDA-gemeenteraadslid Anton Nilis is de boycot een "belangrijke overwinning die toont dat aangehouden strijd loont." Nog geen maand geleden werd een gelijkaardig voorstel van de partij weggestemd als "onuitvoerbaar". "Onder druk van de beweging voert het stadsbestuur dit nu toch in. Dit komt geen dag te vroeg, Israël is volop bezig met een genocide op de Palestijnen," aldus Nilis.

Boycot is een "lege doos" zonder actie tegen Cellebrite
Deze overwinning is voor de beweging een startschot, niet de finish. De aandacht verschuift nu naar de volgende, cruciale eis: het stopzetten van de huidige samenwerking met Cellebrite – het Israëlische bedrijf dat technologie op Palestijnen test. De boycot op nieuwe contracten is een belangrijk precedent, maar de strijd gaat door zolang Leuven nog zaken doet met dergelijke bedrijven.

"Dit is pure hypocrisie," reageert Nilis. "Je kan niet zeggen dat je Israëlische bedrijven boycot, maar tegelijk weigeren om de samenwerking met een bedrijf als Cellebrite stop te zetten. Een boycot die enkel geldt wanneer het het stadsbestuur goed uitkomt, is een lege doos." Tijdens de raadszitting diende de PVDA dan ook een motie in om ook de lopende contracten te beëindigen, maar die haalde het niet.

Meer dan beloftes, minder dan daden
De stemming toont volgens waarnemers een stadsbestuur dat onder druk wordt gezet. Waar er gisteren een principieel signaal werd gegeven, ontbreekt het aan de politieke moed voor concrete daden. Naast het schrappen van het Cellebrite-contract eist de PVDA ook volledige transparantie: een openbare lijst van alle samenwerkingen met Israëlische bedrijven.

"Tot nu toe zijn er enkel beloftes, maar niets praktisch," concludeert Nilis. "Zonder transparantie en zonder het stoppen van de samenwerking met Cellebrite, blijft Leuven medeplichtig aan de bezetting. Echte solidariteit met Palestina vereist consistente keuzes, niet enkel symboliek."

Anton Nilis

Gemeenteraadslid Leuven