In november 2020 verschenen in de pers een aantal artikels over de heraanleg van de Diestsesteenweg, via een mobiliteitsplan van Wegen en Verkeer in samenwerking met de stad Leuven. De stad en W&V zouden alle woningen tussen Diestsesteenweg, Oude Diestsesteenweg en Ijzerenwegstraat opkopen, via minnelijke schikking of door onteigening.
De verbreding van de Diestsesteenweg zou leiden tot “een verbetering van de verkeersdoorstroming, verkeersveiligheid en de luchtkwaliteit”, aldus de bevoegde schepen Carl Devlies. Dat zijn algemene doelstellingen waar iedereen mee akkoord kan gaan, maar waar men niet over spreekt dat zijn de gevolgen van deze heraanleg voor de huidige bewoners, die verplicht worden om te vertrekken zonder dat de stad zorgt voor een andere gelijkaardige en betaalbare woonst.
We vroegen een reactie aan twee bewoners van de buurt: Alex Bogaerts en Wiske Vingtcent.
Alex huurt een studio van het sociaal verhuurkantoor Spit, Wiske huurt rechtstreeks een woning van de stad Leuven. Ze woont al 21 jaar in een noodhuisvesting waar ze kan wonen tot ze iets betaalbaar zou vinden of tot er een sociale woning zou vrijkomen.
Alex, hoe lang woon je hier al in deze buurt?
Alex: ik woon in nr. 26 van de Diestsesteenweg en woon hier al meer dan 12 jaar. Ik huur daar een studio van het sociaal verhuurkantoor Spit voor 105 euro per maand, alles inbegrepen. Daar gaat ge vandaag niet meer vinden, he Wiske.
Hoe ben je op de hoogte gesteld van deze ingrijpende werken in je buurt?
Alex: In november vorig jaar heb ik een brief gekregen van de stad dat er grote werken gaan gebeuren hier in de kop van Kessel-Lo, namelijk de Diestsesteenweg zou verbreed worden en de bus zou gemakkelijker kunnen draaien. En daarom moeten wij hier allemaal weg. Heel de buurt tussen Diestsesteenweg, Ijzerenweg en Oude Diestsesteenweg wordt opgekocht of onteigend. Eerst konden wij hier blijven wonen tot eind 2023, maar nu moet ik hier weg tegen eind december van dit jaar! Vind ik niets betaalbaar dan heb ik geen dak meer boven mijn kop.
Dat is nog maar een paar maanden. Krijg je hulp of heb je begeleiding gekregen van de stad?
Alex: Ik heb van de stad niet gehoord dat ze mij gingen helpen. Het Spit heeft een paar pogingen gedaan om mij iets voor te stellen. Er waren twee voorstellen voor een woonst in Leuven en de plaats viel mee maar de prijs viel tegen: dat was een huurprijs tussen de 560 en 630 euro, met de kosten bij zal dat iets rond de 700 euro zijn , dus ongeveer 7 maal van wat ik nu betaal. Dat kan ik niet betalen. Ik ben 64 jaar, invalide en heb maar een klein vervangingsinkomen van 984 euro. Als ik 700 euro huur moet betalen, hoe ga ik dan mijn andere rekeningen van gas, elektriciteit, water, telefoon, … kunnen betalen? En wie denkt ge dan dat ze op mijn dak gaan sturen? Dan krijgt ge een deurwaarder aan uw deur.
Je kreeg nog een andere woonst buiten Leuven aangeboden
Alex: Van het Spit kreeg ik nog een voorstel van een woonst in Sint Joris Winge, maar daar ken ik niemand, ik heb geen auto en moet als invalide alles met het openbaar vervoer doen. Ik kan dan zelfs mijn moeder, mijn enigste familie, in het rusthuis Remy bijna niet meer bezoeken, alleen op dinsdag nu door het corona virus.
Volgens het Spit komt er in Leuven in september een studio vrij. Het Spit zou een bezichtiging organiseren maar ik weet nog van niets. We zouden met 10 man gaan kijken voor die ene woonst. Ik sta wel ergens boven op de lijst maar ik ben helemaal niet zeker dat ik het zal krijgen. En eind december moet ik uit mijn woonst en als ik dan niets heb sta ik op straat. Het is moeilijk, moet ik nu als clochard gaan leven?
Wiske: Ze moeten u dan uitstel geven.
(noot: ondertussen zou de bezichtiging van die studio niet doorgaan omdat de brandbeveiliging niet in orde zou zijn)
En jij, Wiske, woont hier op de Oude Diestsesteenweg nr. 12. Heb jij in november ook zo’n brief gekregen dat je moet verhuizen?
Wiske: Ja in die brief stond in dat wij hier allemaal ten laatste eind 2023 moeten verhuizen, maar nu zegt men dat we al tegen midden 2022 hier weg moeten. Misschien kan dat verlengd worden als ik dan nog geen andere woonst heb. Maar het is moeilijk om in de omgeving iets te vinden, want de prijzen zijn veel te duur, dat kunnen wij niet betalen.
Je hebt een woonst met drie slaapkamers gevraagd. Met hoeveel wonen jullie hier?
Wiske: Wij wonen hier met drie: mijn man, ik en onze volwassen zoon. Vroeger sliepen mijn man Robert en ik bijeen, nu gaat dat niet meer omdat ik met een machine om te ademen moet slapen, een machine die veel lawaai maakt en waardoor mijn man niet kan slapen. Die machine is er om te vermijden dat mijn ademhaling en mijn hart zou stilvallen omdat ik astma, slaapapneu en sarcoïdose heb. Medisch gezien hebben we dus 3 slaapkamers nodig. Ik heb dat door een dokter laten bevestigen.
Je bent je gaan inschrijven bij de sociale verhuurmaatschappij Dijledal, en bij de sociaal verhuurkantoren Spit (Leuven) en Swal (de regio rond Leuven). Hebben ze je kunnen helpen?
Wiske: Neen want zij zeiden allemaal dat ik maar recht heb op twee slaapkamers volgens de normen die zij moeten nakomen. Bij Swal zeiden ze dat zij geen rekening kunnen houden met de papieren van de dokter. En dat vind ik onaanvaardbaar. Bij Dijledal zeiden ze dat, wanneer ik mijn brief van de dokter krijg, ik nog in gesprek mag gaan met de sociaal assistent. Spit laat niets weten.
En wat zegt stad Leuven?
Wiske: In 2017 heeft de stad een paar bijeenkomsten georganiseerd om te zeggen dat de Diestsesteenweg moest verbreed worden en dat de Kop van Kessel-Lo zou heraangelegd worden en dat veel huizen zouden verdwijnen. Schepen Carl Devlies heeft toen nog beloofd te zorgen voor een gelijkaardige woning. Maar het moet betaalbaar blijven. Nu betalen we 375 euro als huur, op de privémarkt betaalt ge viermaal zoveel voor 3 slaapkamers. Dat kunnen wij niet betalen. Dat is zoveel als het pensioen van mijn man. We zouden dan misschien recht hebben op een huursubsidie.
Maar sinds die brief van november 2020 heb ik al verschillende keren gemaild en getelefoneerd. In het begin konden ze mij geen informatie geven omdat ze nog bezig waren met de eigenaars, dat ik moest wachten, maar op een bepaald moment heb ik dan een mail gestuurd om te zeggen dat ik al zo lang wacht en dat ik wil weten of ik nu een woning krijg in de plaats van waar ik nu woon, zoals Carl Devlies mij beloofd heeft op één van die bijeenkomsten in 2017, toen de stad de plannen van de werken bekend maakte aan de bewoners. Ik moest mij niet ongerust maken. Ik zou een huis met een tuintje krijgen.
En wat was nu het antwoord op je mail?
Wiske: We hebben die mail moeten sturen naar AGSL (Autonoom Gemeentebedrijf Stadsontwikkeling Leuven) met de vraag hoelang we nog kunnen blijven wonen en hoe het zit met de belofte van Carl Devlies. AGSL heeft daarop geantwoord dat we nog tot de zomer van 2022 in onze woning kunnen blijven wonen, dat kan nog verlengd worden, maar dat de stad Leuven geen andere gelijkaardige woning zal aanbieden en ook niet zal voorzien in een huurbegeleiding. Dat we ons maar moesten wenden tot het OCMW., of ons inschrijven bij Dijledal of het Spit.
Met andere woorden: trek uw plan. Ook andere huurders hebben dezelfde mail terug gekregen.
De stad houdt dus haar beloften niet. Ze neemt niet de verantwoordelijk om je een woonst te geven die gelijkaardig is aan de woning waar je nu woont.
Wiske: Neen. Ik ben dan wel met het OCMW gaan praten en daar heeft men ervoor gezorgd dat ik hulp krijg van een sociaal assistente die mij meer uitleg kan geven waarop ik allemaal recht heb, zoals een huursubsidie en als ik in de privé een woonst moest vinden dat ze kunnen helpen om de waarborg te betalen. Maar dat is helemaal iets anders dan wat ons beloofd is. En de prijzen in de privé zijn veel te duur voor ons.
En wat kan er nu gebeuren?
Wiske: We hebben veel gepraat met de buren en zijn tot de conclusie gekomen dat we ons zomaar niet op straat laten zetten en dat we tezamen moeten reageren. Een paar maanden geleden zijn we dan gestart met een petitie met de vraag hoe het er nu voor stond want er zouden dit jaar al een aantal huizen afgebroken worden, en ook met de vraag hoe het nu zit met de belofte van een gelijkaardige woning. De meeste bewoners hebben die getekend. Er is ook een affiche gemaakt met de vraag om een gelijkwaardige woning.
De stad zet ons bewoners gewoon op straat! Op een bijeenkomst van verschillende bewoners, eigenaars en huurders, eind juni, hebben we dan gezegd dat we daarmee niet akkoord gaan en dat we de pers zouden contacteren. Want er zijn nog veel mensen die niet op de hoogte zijn hoe ze ons behandelen. Ik ben van de PVDA en heb aan mijn partij gevraagd om ons te steunen, om haar leden te mobiliseren om onze strijd bekend te maken en om contact te nemen met de pers.
Wij bewoners komen begin september terug bijeen om te zien wat we verder gaan doen.
