Op 15 maart is John De Decker overleden.
Jan, ex-collega en kameraad, schreef dit aandenken.
23 maart 2018
Beste John,
Je was een grote man, met een groot hart.
Een van je laatste activiteiten was je aanwezigheid op de internationale vrouwenmars in Leuven op 8 maart. Het is misschien een mooie metafoor om afscheid te nemen. In tijden van “me too” stond jij resoluut achter de rechten van de vrouwen. Zoals je consequent achter je eigen vrouw Bieke stond en je dochter Eva.
John, je wereld was zoveel groter dan Leuven waar je actief was in Hart boven Hard, Christenen voor het Socialisme, als vervoerder van zieken voor CM. Je was van jongs af internationalist. Zuid- en Midden Amerika was jouw biotoop. Al heel vroeg ging je naar Guatemala en Nicaragua. Je was jaren lang actief lid van het El-Salvador-comité. Ook Cuba droeg je dicht bij je hart. Je ging met de voorzitter van Wereldsolidariteit naar Havana om hem te laten kennis maken met het socialisme. Je sprak bovendien vloeiend Spaans.
Het is geen toeval dat je lid werd van Christenen voor het Socialisme. Voor jou betekende socialisme meer dan een woord, meer dan een slogan. Jij wilde het dichter bij de mensen brengen. Jij ging er op zoek naar. Je las er veel over, je reisde veel, je discussieerde erover.
Je was je leven lang syndicalist. En wat voor één. Je wilde het internationaal syndicalisme vorm geven. Je wilde de werknemers over de hele wereld verenigen. Dat is waar we zo een nood aan hebben. De ondernemers zijn internationaal zo sterk, de werknemers veel te zwak. Je was ook actief in de interculturele werkgroep bij LBC-NVK.
Ik hoop dat deze boodschap begrepen wordt door iedereen die je kende.
Bij je afscheid bij LBC nu drie jaar geleden, nodigde je Tuur Van Empten (ex-leerkracht economie) uit en je trouwste militanten. Tuur, sprak er over welke maatschappij we nodig hadden, een maatschappij waar we niet vies zijn van belastingen, want zo kon een sociale wereld een feit worden.
Op de dag dat je op pensioen ging werd je ook lid van de PVDA, zonder dit van de daken te schreeuwen. Het was een logische stap. Nu was daar tijd voor en ruimte. We zagen je op betogingen, op meetings en nieuwjaarsrecepties, op 1 mei. Ik herinner me 1 mei op het De Becker Remy-plein nu 4 jaar geleden. Plots begon het hevig te regenen en toen kwam jij met 30 groene paraplu’s aangestormd.
Maar we zagen je ook als er acties waren van Hart boven Hard. In Leuven was jij één van de trekkers. Bij elke actie was jij daar met je wagen, je gerief en je inzet. Maar ook met je hartelijkheid.
John we weten dat je vooral een goede echtgenoot was en een fiere vader.
Bieke je echtgenote stierf 15 jaar geleden, er was een bijzondere plaats voor haar in je hart.
Eva heeft het geluk gehad de beste ouders te hebben.
John, we zullen je herdenken als een hartelijke, geëngageerd internationalist. We zullen verder bouwen op jouw inspiratie.
Jan Dereymaeker, ex collega en kameraad
